کاریارارقام

آموزش های تخصصی فناوری اطلاعات در ایران بر میگردد به اواخر دهه 70، وقتی که شرکت ها و موسساتی به دلیل کمبود نیروی متخصص وارد میدان شدند و با سرمایه و ایده شخصی تصمیم به فرهنگ سازی، پرورش و آموزش  نیروی انسانی در حوزه فناوری اطلاعات گرفتند.

این شرکت ها با بهره گیری از سیلابس های شرکت های معتبر همچون مایکروسافت و سیسکو و همچنین با کمک نیروی متخصص بعنوان مدرس که در آن زمان بسیار کم بودند، بازار کار بسیار خوبی را هم برای کارجویان و هم برای کارفرمایان فراهم کردند. فارغ التحصیلان از اینگونه موسسات و شرکت ها در تمامی رسته های شغلی فناوری اطلاعات از مشاور تا کارشناس و مدیر IT به بسیاری از سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی خدمات رسانی کردند و باعث توسعه و رشد این صنعت تا کنون شده اند.

ویژگی این دوره ها نسبت به دوره آکادمیک  ، کاربردی بودن آن ها در صنعت ، مدت زمان کم فراگیری، به روز بودن دوره ها به مدد استفاده از سیلابس های بین المللی، اعتبار مدارک در سطح جهانی، کار عملی با لابراتوار و تجهیزات است . در نتیجه افراد با گذراندن این دوره ها در حداقل زمان ممکن به یک نیروی کارآمد متخصص تبدیل میشوند.

کشورهایی نظیر هند  به مدد این گونه آموزش ها که از دهه نود میلادی برنامه ریزی کردند، هم اکنون ار قطب های فناوری اطلاعات به حساب می آیند و هم اکنون هند جزو پیشروترین کشورها در صنعت فناوری مخصوصا حوزه نرم افزار است.

آموزش، اساسی ترین راه توسعه

اما اینکه چرا باید از آموزش جهت پیشبرد فناوری اطلاعات بهره برد؟

دلیل آن واضح است، اولین و اساسی ترین راه توسعه فناوری اطلاعات از تربیت نیروی انسانی کارآمد آغاز میشود. وقتی که شرکتی، چه در زمینه تولید و چه خدمات، تاسیس میشود، شرط پیشرو بودن آن مخصوصا  در حوزه فناوری اطلاعات استفاده از نیروی متخصص و کارآمدی است که آموزش های کوتاه مدت و کاربردی را گذرانده باشند.

این مهم به قدری حایز اهمیت است که شرکت های  چند ملیتی به محض تاسیس شعبه ای در کشور دیگر، قبل از هر اقدامی ابتدا به سراغ آموزش پرسنل تازه استخدامی خود می روند و با آموزش مداوم افراد را به تخصص های مورد نیاز هدایت میکنند.

کمبود نیروی متخصص حوزه ICT

متاسفانه در کشور ما با اینکه نزدیک به دو دهه از آموزش تخصصی  فناوری اطلاعات می گذرد، بیشتر شرکت ها و سازمان ها با کمبود نیروی متخصص چه در حوزه نرم افزار و چه سخت افزار و شبکه مواجه هستند. دلیل آن هم می تواند بی توجهی سیاست های کلان به امر آموزش های تخصصی، نداشتن متولی در این حوزه و عدم حمایت دولت از موسسات  فناوری اطلاعات در بخش خصوصی (حتی در  موارد  بیمه و مالیات این گونه شرکت ها بیشترین درصد را به دولت پرداخت میکنند.)باشد. کشورهای در توسعه یافته و در حال توسعه برای اشتغال زایی و توسعه سریع به مدد فناوری ازاطلاعات این گونه دوره ها را حتی از سنین نوجوانی در سیلابس درسی مدارس و دانشگاه ها قرار میدهند و بعضی از دانشگاه ها پروتوکل هایی برای آموزش اجباری این دوره ها با موسسات و شرکت های IT منعقد کرده اند.

متاسفانه در ایران دقیقا عکس این مطلب صادق است، بدین صورت که دانشگاه ها خود یا بواسطه تعاونی های دانشگاهی یا جهاد دانشگاهی وارد این حوزه ها می شوند که بدلایل مختلف دارای بازدهی لازم نیستند. باید در نظر داشت این دوره ها علاوه بر استفاده از لابراتوارهای مختلف که حتی بصورت اجاره از کشورهایی نظیر آمریکا انجام می پذیرد بدلیل به روز بودن شان بسیار سریع تغییر میکنند و استادان آن هم بایستی حتما در صنعت حضور داشته باشند تا آخرین ویرایش ها را در کار عملی انجام داده باشند. علاوه بر این موسسات و شرکت های آموزش فناوری اطلاعات بدلیل ارتباط مستقیم با صنعت ، دانشجویان شان را با نیاز روز بازار آشنا میکنند و فارغ التحصیلان در بیشتر مواقع به کارفرمایان معرفی و وارد بازار کار میشوند .

در پایان ذکر این نکته مهم است که یکی در راه توسعه فناوری اطلاعات نیاز به شرکت ها و نیروهای متخصص است و نیروهای متخصص به آموزش های کاربردی و علمی احتیاج دارند که این مهم فقط با آموزش های تخصصی محقق میشود.

مازیار گنجه ای

نایب رئیس

کمیسیون آموزش نصر تهران

سایر خبرها

حضور در رسانه